Iñaki Zabala Urretxuko Alkate berria

-Ondoren, Iñaki Zabalak ekainaren 16an ospaturiko udalbatzan Urretxuko Alkate izendatua izan eta gero emaniko hitzaldia aurkezten dizugu.

-A continuación te presentamos el discurso de Iñaki Zabala tras ser nombrado Alcalde de Urretxu en el pleno del 16 de junio.

Mila esker! Gema, José Luis, Amanda, José Andrés,

Mila esker! Joxe Mari, Joxe Angel, Onintza,

Mila esker! Itziar eta Angel.

Mila esker! Hemen zaudeten herritarroi

Mila esker! Aspaldiko partez alkate euskaldun bat egoteaz pozten zaretenoi.

Eskerrik asko! Ezkerreko indar batek alkatetza izateaz pozten zaretenoi.

Eskerrik asko! Ezker abertzaleko alkate bat edukitzeaz pozten zaretenoi.

Momentu honetan esan nahi nituzkeen gauzak esateko Urretxun jaiotako baten hitzez baliatu nahi nuke; Urretxun jaiotako nire lagun min zamorar baten semearen hitzak dira, Jon Maiarenak, osteguneko Berrian azaldutakoak.

Para manifestar mis sentimientos de este momento quisiera utilizar las palabras de una persona nacida en Urretxu, hijo de un inmigrante zamorano, muy buen amigo mío. Son palabras de Jon Maia, publicadas este jueves en Berria.

Honela dio:

Porrota ez da alternatiba

Ez dugu porrota onartzen. Ez dugu atzera egiterik onartzen. Konponbidea exijitzen dugu eta prozesua aldarrikatzen dugu.

Hitzen kodera salto egin aurretik, ezar dezagun gure iritzi hau, zimendu objektibo baten gainean. Zenbakiek adierazten dutenez, aspaldiko urteotan bederen, azken inkestak kasu, Hego Euskal Herriko gizartearen gehiengoak -ideologia guztietako jendeak osatutako gehiengoak- euskal gatazkaren konponbideari elkarrizketa eta negoziazio prozesu baten bidez ekin behar zaiola pentsatzen du.

Argiago esanda, euskal gatazka elkarrizketa eta negoziazio prozesu baten bidez soilik konponduko dela uste dugunak gara gehiengoa. PSOE, EAJ, Aralar, EB, PP, EA edo EAE-ANV bozkatu dugun edo inor bozkatu ez duten herritarrok osatzen dugu gehiengoa.

Esa mayoría vemos ahora que se ha roto el proceso abierto de diálogo y negociación. No vamos a entrar en las razones de la ruptura, ya andan otros en ello. El proceso que deseamos, ese que nos parece el camino para la solución, está roto a la vista de todos. Esta es la cuestión.

Podríamos pasar todo el tiempo que se quiera en juicios sobre lo que ha hecho o dejado de hacer o hubiera debido hacer cada una de las partes que ha intervenido, probablemente sin coincidir en las opiniones.

Realicemos, en vez de eso, cada uno de nosotros, ciudadanos, una autocrítica de lo que hemos hecho desde que tuvimos noticia del proceso, de lo que no hemos hecho y de lo que hubiéramos podido hacer. ¿Hemos hecho lo que merecía una ocasión semejante? ¿Hemos tenido una postura activa a favor de lo que consideramos una fórmula válida para la solución? Toda la gente de diversos sectores que conformamos la mayoría no constituimos un único cuerpo social, no estamos estructurados. Cada uno hemos funcionado en base a consignas de su grupo, o sin consignas. Pero nuestros representantes no han conseguido dar satisfacción a nuestro deseo y, por lo tanto, nosotros tampoco.

Guk, ordea, gizartearen jarrera aktiboa aldarrikatzen dugu, aktiboagoa. Bizi garen eta bizi dugun herriaren geroa ezin dugu esklusiboki gure ordezkarien eskuetan delegatu.

Une hauetan, inoiz baino gehiago, arduraz jokatu behar dugu. Gehiegi da jokoan dagoena, ikusle hutsak baino ez izateko. Argi dago orain arte gizarteak egin duena ez dela nahikoa izan. Emaitzak erakusten digu hori.

Gizarteak kalean egin behar du presioa politikariek atzera egin ez dezaten. Ez diegu utzi behar. Konponbidea exijitzen dugu eta horretarako oinarriak adostu arte inor ez dadila mahaitik jaiki. Hainbeste zor digute. Hainbeste zor diogu gure herriari eta gure ondorengo belaunaldiei, nahikoa da hainbeste sufrimendu eta min sentitzearekin. Ez, ez dugu onartzen porrota. Gure gizartea eta diruak kudeatzen dituzuenak, ez dizuegu onartzen egun bat gehiago urteotan, lege agintalditik agintaldira luzatzen ari zareten porrota. Ez duzue jakin izan gatazka kudeatzen, ez duzue jakin izan gizartearen gehiengoaren nahiari erantzuten, porrot egiten ari zarete, bizitzak galarazten dituen porrota, oinarrizko eskubideak galarazten dituen porrota. Gatazka amaitzeko konpromiso historikoari behin eta berriz huts egin diozue eta herritarrok ez dizuegu txeke zuririk emango gure bizitzen sufrimenduari luzapena ematen jarraitzeko. Os exigimos que os sentéis, cuanto antes, sin excusas.

Los ciudadanos con voto, y también los sin voto, somos espectadores de las negociaciones postelectorales. No aceptamos que sí lleguéis a acuerdos de todos los colores para gestionar nuestros presupuestos y no seáis capaces de llegar a consensos en un proceso que es mucho más importante que cualquier presupuesto. No, señoras y señores, lo que está en juego es nuestro futuro, el de nuestras hijas e hijos, el del pueblo en el que vivimos, y no aceptaremos que lleguéis a arreglos para manejar nuestros dineros, pero no seáis capaces de lograr la paz y la justicia.

La garantía de que la situación no pueda retroceder debe ser la propia sociedad. Tenemos que hacer que se escuche la opinión de la mayoría. Ese es el mejor activo potencial a favor de la solución. Nosotros, los ciudadanos, somos la mejor garantía.

Honaino Jon Maiaren hitzak.

Ezin bukatu esan gabe gaur egun handi bat izan behar zuena demokraziarentzat, ez da hala, zoritxarrez, hainbat udaletan ez delako errespetatuko herritarrek adierazitako borondatea. Hemendik, herriaren borondatearen aldeko aldarrikapena egin nahi dugu. Herritarren borondatea errespetatzen ez duten instituzioek ez dute balio eskubideetan eta justizian oinarritutako etorkizuna eraikitzeko.

Euskal Herria aitortu eta euskal herritar guztion erabakia errespetatzeko bidean, udaletatik urratsak emateko erabakia hartzen dugu.

UDAL BERRI BAT IZANGO DA HERRITARRENTZAT / HORI AITORTU DUGU DANOK

HORI GAURTIK BERTATIK ANTZEMATEA NAHI DUGU.

ASTELEHENETIK UDALETXEKO (herriko etxeko) ATEAK IREKIAK EGONGO DIRA DENENTZAT

ESKERRIK ASKO!

Urretxun, 2007-06-16